อำนาจหน้าที่ของ อบต. มีดังนี้

อำนาจหน้าที่ของ อบต. แยกออกได้เป็น 2 ประเภท คือ อำนาจหน้าที่ตามกฎหมายจัดตั้ง อบต.และอำนาจตามกฎหมายกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่ อปท. 
       1. พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562  
       องค์การบริหารส่วนตำบลมีอำนาจหน้าที่ในการพัฒนาตำบลทั้งในด้าน เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม

          1) องค์การบริหารส่วนตำบล มีหน้าที่ต้องทำในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล ดังต่อไปนี้

                       (๑) จัดให้มีและบำรุงรักษาทางน้ำและทางบก 

(๒) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำทางเดิน และที่สาธารณะ รวมทั้งกำจัดมูลฝอย

 และสิ่งปฏิกูล  

(๓) ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ 

(๔) ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย 

(๕) ส่งเสริมการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม

                        (๖) ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และ ผู้พิการ 

            (๗) คุ้มครอง ดูแล และบำรุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 

            (๘) บำรุงรักษาศิลปะ  จารีตประเพณี  ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

            (๙) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมาย 
2) องค์การบริหารส่วนตำลบลอาจจัดทำกิจการใน เขตองค์การบริหารส่วนตำลบล  ดังต่อไปนี้ 

(๑) ให้มีน้ำเพื่อการอุปโภค บริโภค และการเกษตร  

(๒) ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น  

(๓) ให้มีและบำรุงรักษาทางระบายน้ำ 

(๔) ให้มีและบำรุงสถานที่ประชุม การกีฬา การพักผ่อนหย่อนใจและสวนสาธารณะ  

(๕) ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์  

(๖) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว  

(๗) บำรุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร  

(๘) การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน  

(๙) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตำบล  

(๑๐) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือ และท่าข้าม  

 (๑๑) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์  

(๑๒) การท่องเที่ยว  

(๑๓) การผังเมือง 
2.พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพ.ศ. ๒๕๔๒ กำหนดให้องค์การบริหารส่วนตำบล มีอำนาจและหน้าที่ในการจัดระบบริการสาธารณะ เพื่อประโยชน์  ของประชาชนในท้องถิ่นของตนเอง  ดังต่อไปนี้ 

 (๑) การจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง  

 (๒) การจัดให้มีและบำรุงรักษาทางบก ทางน้ำและทางระบายน้ำ  

 (๓) การจัดให้มีและควบคุมตลาด ท่าเทียบเรือ ท่าข้าม และที่จอดรถ  

 (๔) การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่น ๆ 

 (๕) การสาธารณูปการ 

 (๖) การส่งเสริม การฝึก และประกอบอาชีพ 

 (๗) การพาณิชย์ และการส่งเสริมการลงทุน  

 (๘) การส่งเสริมการท่องเที่ยว  

 (๙) การจัดการศึกษา 

(๑๐) การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส  

(๑๑) การบำรุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น            

(๑๒) การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย 

(๑๓) การจัดให้มีและบำรุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ  

(๑๔) การส่งเสริมกีฬา  

(๑๕) การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน 

(๑๖) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น  

(๑๗) การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง  

(๑๘) การกำจัดมูลฝอย สิ่งปฏิกูล และน้ำเสีย  

(๑๙) การสาธารณสุข การอนามัยครอบครัว และการรักษาพยาบาล  

(๒๐) การจัดให้มีและควบคุมสุสานและฌาปนสถาน  

(๒๑) การควบคุมการเลี้ยงสัตว์  

(๒๒) การจัดให้มีและควบคุมการฆ่าสัตว์ 

(๒๓) การรักษาความปลอดภัย ความเป็นระเบียบเรียบร้อย และการอนามัย โรงมหรสพ  

และสาธารณสถานอื่น ๆ 

 (๒๔) การจัดการ การบำรุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้ ที่ดิน ทรัพยากร  

ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  

(๒๕) การผังเมือง  

(๒๖) การขนส่งและการวิศวกรรมจราจร  

(๒๗) การดูแลรักษาที่สาธารณะ  

(๒๘) การควบคุมอาคาร 

(๒๙) การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย   

(๓๐) การรักษาความสงบเรียบร้อย การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษา

ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน  

(๓๑) กิจการอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการ  

ประกาศกำหนด